American Stafforshire Terrier należy do grupy psów typu bull i terier istniejącej od ponad 150 lat. Wspólne korzenie z Amstaffem mają również Staffordshire Bull Terrier, Bullterrier, American Pit Bull Terrier, Boston Terrier.
American Staffordshire Terrier nie jest psem agresywnym. Od pokoleń w rasie tej prowadzi się selekcję pod kątem cech charakteru takich, jak równowaga psychiczna i opanowanie. Jest to jednak pies masywny, o żywym temperamencie, dlatego trzeba go konsekwentnie wychowywać od szczeniaka. Szczególnie ważne jest umożliwienie młodemu psu kontaktów z psami w różnym wieku i różnych ras, by w towarzystwie innych, dorosłych i zrównoważonych psów wyrobił sobie prawidłowe odruchy socjalne.
Historia rasy sięga 1800 roku, kiedy Bulldog został skrzyżowany ze Starym Angielskim Terierem i Boston Terierem. Tak otrzymane psy nazwano “half and half” (pół na pół) lub “Staffordshire”. Staffordshire był najmądrzejszym psem stróżującym potrafiącym odróżnić wroga od przyjaciela. W celu sprawdzenia ich wytrzymałości i sprawności fizycznej ludzie zaczęli wykorzystywać je w konkurencji łapania szczurów na czas. “Sport” ten szybko przeistoczył się w swoistego rodzaju hazard a przed psami stawiano coraz to bardziej wymyślnych przeciwników, organizując walki z bykami, niedźwiedziami i borsukami.
W Anglii “Staffordshire” ostatecznie otrzymały nazwę Staffordshire Bull Terrier. Początkowo najwięcej psów tej rasy importowano do Irlandii gdzie rozwinął się nowy “sport” - pies przeciwko psu. Około 1870 roku zaczęto importować je do Ameryki, gdzie zostały uznanie za psy najlepiej walczące, część z nich trafiła do domów jako psy obronne i cieszyła się uznaniem najlepszego przyjaciela rodziny. Amerykański typ Amstaffa szybko zaczął różnić się od pierwotnie wychodowanego w Anglii. Pojawiły się psy większe, o większych głowach, bardziej muskularnych policzkach i grubej kości, a ich predyspozycje wykorzystano przy pilnowaniu farm i zwierząt hodowlanych przed drapieżnikami. Szerokie możliwości wykorzystania predyspozycji psów spowodowały szybki wzrost jej popularności prowadząc nawet do umieszczania ich podobizn na plakatach propagandowych i okładkach czasopism.
Od 1920 do 1930 Wilfred T.Brandon i kilku innych miłośników rasy starało się o uznanie jej przez American Kennel Club. Dopiero 10.06.1936r. uznano rasę jako Staffordshire Terrier i zezwolono na otwarcie ksiąg rodowodowych. 1stycznia 1972 r. nastąpiła ponowna zmiana nazwy rasy na American Staffordshire Terrier w celu odróżnienia jej od Angielskiego Staffordshire Bull Terriera.
Prawda o rasie
W ciągu paru lat pies ten wspiął się na szczyty popularności, głośno o nim w mediach. Z trudem obronił swoje dobre imię, nadwyrężone nieprzychylną kampanią prasową. Jego siła budzi niepokój, ale w ferworze dyskusji zapomniano, że potrafi być bardzo miłym psem.
Może, gdy przestanie się go oskarżać o wszelkie możliwe niegodziwości, da się wreszcie poznać jako pies sportowy, dobrze przystosowany do życia w rodzinie.
Prawidłowo zsocjalizowany pies nie zamienia się nagle w krwiożerczą bestię! W zabawach zawsze trzeba przestrzegać podstawowej zasady - dominantem jest tylko człowiek! Nie wolno stwarzać okazji do chwilowego nawet zdominowania właściciela przez psa, np. podczas zabawy w przeciąganie smyczy.
Samce, z natury objawiające tendencje do dominacji, mogą sprawić osobom nieobytym z psami problemy wychowawcze. To pies o bardzo żywym usposobieniu i dużym temperamencie, dlatego powinien mieć możliwość spożytkowania nadmiaru energii podczas zajęć sportowych. Zwykle spacery, nawet długie, mogą być niewystarczające. Ten pies musi się wybiegać, wyskakać lub wyszaleć w jakikolwiek sposób. Nie wzgardzi żadnym zajęciem - chętnie będzie uprawiał biegi przy rowerze pana, trenował agility lub brał udział w konkursach na posłuszeństwo.
Dzięki doskonałemu węchowi i umiejętnościom aportowania, amstaff używany jest również jako pies polujący. Posiada niezaprzeczalny talent psa-ratownika, dzięki czemu wykorzystywany jest do poszukiwań ludzi zaginionych pod lawinami.
Amstaff w Europie
Rasa ta stosunkowo późno trafiła do Europy. W roku 2000 obchodzono skromny jubileusz, gdyż piętnaście lat temu stafford zawitał do Polski.
Pani Małgorzata Jurek importowała wówczas pierwsza sukę tej rasy, Ch. Hamsbra's CINDY. Suka ta szybko uzyskała tytuł Championa Polski, zdobyła też sześciokrotnie CACIB. Po kilku próbach uzyskania potomstwa okazało się, że jest niepłodna.
Następne staffordy dotarły do Polski z Niemiec. Były to pręgowane i złoto-rude zwierzęta, które dały początek hodowli. Późniejsze importy przybyły z Czechosłowacji, ze znanej hodowli Alet. Była to suka SANTA FE importowana przez państwa Lewandowskich oraz jej miotowy brat SUPER-MEN. Był to rok 1990. Wkrótce pies pana Mariusza Witko, SUPERMEN uzyskał tytuł Championa Polski (1992).
Następne importy nastąpiły szybko. Były to Kim of Dynamic, sprowadzona przez pana Waldemara Poplowskiego, suka z Niemiec podobnie jak następna, Hagele's Elektra pani Alicji Janeczek.
Następny import, to przybyły z Holandii pies Chasqui Torpedo. W 1991 roku urodził się pierwszy miot american staffordshire terrierów z przydomkiem “z Antuszy” u państwa Lewandowskich. Matką była SANTA FE Alet, ojcem zaś pies z Austrii Rosenaner's Dragon Spirit. Wkrótce to połączenie zostało powtórzone.
Pierwsze importy z ojczyzny rasy do Polski sprowadziła Pani Małgorzata Jurek. Pochodziły ze znanej hodowli pani Marschy Wood Wood's E-Z Coral .
